Ik kan nog net staan, de golven spoelen een voor een om me heen. Als ik een klein beetje verder loop zijn mijn voeten los van de bodem. Dan kan ik niet meer staan en zal de stroming me meesleuren. Een enorme golf komt mijn kant op. Zal ik springen? Of zal ik blijven staan, me zo goed mogelijk verzetten tegen de kracht van het water en hopen dat ik op mijn benen blijf staan?

 

Als ik mijn voeten nog wat dieper in het zand wroet en me op de grond duw dan weet ik dat ik hier blijf staan. Dan weet ik waar ik ben en wat ik heb. Als ik spring, waar zal de golf me mee naar toe nemen? Zal ik verdrinken? Zal ik niet veel te snel gaan? Kan ik er ooit weer uit? Zal ik ooit weer vast grond onder mijn voeten krijgen?

 

Het water stijgt. Het wordt vloed. Langzaam besef ik dat ik hier niet kan blijven, maar terug gaan is geen optie. Het water stijgt zo ver dat ik mijn hoofd bijna niet meer boven water kan houden. Ik sta al op mijn tenen. Het water staat aan mijn lippen.

Ik kan niet anders meer, ik moet de bodem loslaten. Ik kan nog maar moeilijk afzetten, ik heb veel kracht verloren door me zo hard te verzetten tegen de stroom.

 

Dan laten mijn voeten de bodem los. Het water neemt me onmiddellijk mee. De volgende grote golf die komt tilt me op en versnelt me met grote vaart, ik ben bang en probeer mijn hoofd boven water te houden. Ik spartel en ik duikel wat door het water, rond en rond. Het duurt eeuwen voor mijn gevoel. Golf na golf neemt me mee. Dan, eindelijk, wordt het rustiger en kan ik weer naar adem happen. Even dobber ik rustig op het water. Dan komt de volgende grote golf. Ik neem een grote hap lucht maar laat me nu mee voeren. Ik verzet me niet meer en laat me gaan. Ik ontspan in de flow en vlieg vooruit. Ik geniet er zelfs even van.

 

Uiteindelijk voel ik weer vaste grond onder mijn voeten, ik loop het water uit. De zon verwarmt mijn lijf en droogt me. Ik kijk om me heen. Wauw, hier ben ik nooit eerder geweest. Ik ga even zitten om uit te rusten en te genieten van de warmte en de aarde onder me die me draagt.

Dan sta ik op en ga op onderzoek uit. Ik ben vol energie en nieuwsgierig wat deze nieuwe plek me te bieden heeft.

 

Lees ook mijn andere blogs

De kracht van boosheid

Een klein kind? Anne werkte hard aan haar bedrijf. Uren zat ze achter haar laptop, verdiepte zich in marketing, bleef maar sleutelen aan haar website die maar niet online ging. Ze was onzeker. Onbewust had ze geen vertrouwen dat het haar zou gaan lukken. Maar dat...

Loskomen van het verleden

Ben jij veel bezig met het verleden? Je gedachten over wat er gebeurd is, over wat niet had mogen gebeuren, over wat er ‘fout’ is gegaan, hoe dat toch kon gebeuren, en wat als jij of de ander het anders had gedaan.. Het verleden kun je niet veranderen. Wél accepteren....

Ervaringen uit het verleden…

Ervaringen uit het verleden zijn geen excuus voor de toekomst. Elke dag is een nieuwe kans. Lees ook mijn andere blogs

Begrip voor de ander versus je eigen gevoel

Ben jij heel begripvol? Een mooie eigenschap: Je kunnen verplaatsen in de ander, rekening houden met anderen, begrijpen waarom anderen doen wat ze doen. Dat kan je ver brengen. De valkuil van begripvolle mensen is dat zij sneller aan hun eigen gevoel voorbij gaan. 'Ja...

Accepteren of veranderen?

Jezelf worden? Je kunt jezelf niet worden, je bent jezelf al, met alles erop en eraan. Wel kun je je ver van jezelf vandaan voelen, weinig contact met jezelf hebben. Hoe zit dat dan? Er is verschil tussen enerzijds je persoonlijkheid, dat wat aan de buitenkant...

Leven of overleven?

Soms weet je het even niet meer. Loop je vast, stagneert het. Draai je kringetjes in je hoofd. En lijkt het voor altijd zo te blijven. OverlevingsmechanismeJe zit mogelijk vast in een overlevingsmechanisme. Een patroon dat je vroeger hielp om om te gaan met pijn. Maar...

Met compassie aanwezig zijn met wat er is

Aanvaarden Oefenen met volledig aanwezig zijn met en bij wat er is, nu op dit moment, maakt je leven meer ontspannen. Kun je toelaten wat je nu voelt? Met compassie naar jezelf. De pijn. De angst. Het verdiet. De leegte. De eenzaamheid. De verveling. De stress. Door...

Minder oordelen, kan dat?!

  Minder oordelen, hoe doe je dat? “Ze is gewoon lui, ze doet nooit wat in huis!”. Boos kijkt hij me aan. “Ik heb er al zo vaak iets over gezegd, maar er verandert niks. Of maar heel kort.” Ik knik begrijpend, want ik ken deze gedachtegang maar al te goed. De...