Wat is het toch moeilijk om niks te doen. Veel clienten in mijn praktijk worden heen en weer geslingerd tussen het verlangen naar meer rust enerzijds en de angst voor niks doen anderzijds. Voor de leegte die ze dan tegenkomen. De stemmetjes in hun hoofd, ‘wie ben ik als ik niks doe?’, ‘ik moet toch iets bijdragen?!’.
Onder die stemmetjes zit de wens heel te zijn, completer, zich meer in balans te voelen.
‘Maar wat moet ik dan doen om dat te bereiken?’
Zo herkenbaar. En toch.
Ze zijn ook moe van het rennen. Moe van het doen om het doen. Ze ervaren dat dat ook niet meer de voldoening oplevert die dat ooit wel deed.
En er ontstaat soms een gat, een vacuüm. Een gevoel van zinloosheid of moedeloosheid. Tussen doen en niet doen in.
Wat nu?!
De uitdaging is om steeds meer in je lijf te zakken. De verhalen los te laten en te voelen wat er is. Nu in dit moment. Zonder dat dat anders moet zijn, of weg moet.
Dat is spannend, maar ook erg fijn en vervullend.
Daar, in dat moment, is het leven. Daar is de zin. De zin in het leven.
In de stilte, in de rust, in het moment. In de vertraging. In bij en met jezelf durven zijn. Compleet. Elk moment opnieuw.
Wil je dit ook leren? Neem contact op voor een gratis en vrijblijvend kennismakingsgesprek. Dan vertel ik je er meer over.